لاپاراسكوپی يكی از روشهای جراحی است كه طی آن پزشک میتواند از طريق يک برش كوچک در زير ناف، تلسكوپ مخصوص (میله باریک که در انتهای آن دوربین قرار دارد) را وارد شكم كرده و اعضای لگنی را مشاهده نمايد. لاپاراسکوپی برای یافتن مشکلاتی همچون کیست، چسبندگی، عفونت و فیبروئیدها (توده ها)ی رحمی، جراحی چاقی و … مورد استفاده قرار می گیرد. قسمتی از بافت آن ناحیه به عنوان نمونه برای بیوپسی (بافت برداری) به وسیله ی لوله یا لاپاراسکوپ برداشته می شود.
در روشهای درمان ناباروری، با کمک لاپاراسكوپي ميتوان علل مختلفي مانند:
اندومتریوز (وجود تکه های کوچکی از بافت اندومتر یا لایه داخلی رحم در خارج از رحم مانند تخمدانها، لولههای رحمی و محوطه شکم که میتواند باعث درد، چسبندگی و نازایی شود .
فیبروم رحمی تودههایی غیر طبیعی از بافت عضلانی نرم که در دیواره رحم رشد میکنند
اختلالات ساختمانی، کیستهای تخمدانی، چسبندگیها و حاملگی خارج از رحم كه موجب نازايي ميگردند شناسايي کرد.
اگر مشکلی وجود داشته باشد این امکان برای پزشک وجود خواهد داشت که ضمن انجام این روش اصلاح لازم را نیز به عمل آورد، بنابراین لاپاروسکوپی ممکن است با دو هدف تشخیصی و درمانی بهکار رود.
بعضی از اختلالاتی که در طی لیزرلاپاراسکوپی درمانی میتوانند اصلاح شوند، شامل برداشتن چسبندگی از اطراف تخمدانها و لولهها، برداشتن کیستهای تخمدانی و درمان حاملگی خارج از رحم میباشد. اندومتریوز خارج از رحم، تخمدانها و پریتوان (پرده نازک و شفافی است که محوطه شکم و لگن را میپوشاند) و در بعضی موارد فیبروم رحمی نیز میتواند در طی عمل لیزر لاپاراسکوپی برداشته شود.
جراحی لاپاراسکوپی چگونه انجام میشود
در طول لاپاراسکوپی، جراح شکاف هایی به طول ۳ تا ۵/۳ سانتی متر در پایین شکم ایجاد می کند. سپس، لوله ی نازکی به نام کانولا وارد آن ناحیه می شود تا شکم را با گاز کربن دی اکسید متورم سازد. پر کردن شکم با گاز باعث می شود تا پزشک بتواند اندام های شکمی را بهتر و واضح تر ببیند.
زمانی که شکم متورم شد، جراح لاپاراسکوپ را وارد شکاف ها می کند. دوربین متصل به لاپاراسکوپ تصاویری از اجزای داخل شکم روی پرده یا مانیتور نمایش می دهد و جراح می تواند اجزای داخل شکمی را بطور زنده و در لحظه مشاهده نماید.
تعداد و اندازه ی شکاف ها بستگی به بیماری خاصی دارد که جراح اقدام به کشف یا جلوگیری از آن کرده است. در حالت کلی، بین ۲ تا ۵ شکاف یا برش ایجاد می شود که ابزار جراحی های دیگر از آنها وارد می گردند.
زمانی که تمامی مراحل به اتمام رسیدند، شکم از گاز کربن دی اکسید خالی و ابزار از داخل شکم خارج می گردند. در نهایت، برش ها با بخیه یا بانداژ بسته می شوند.
جراحی لاپاراسکوپی در چه مواقعی استفاده می شود؟
ابزار و تکنیک های لاپاراسکوپی در عمل های مختلف شامل جراحی زانو و شانه استفاده می شوند. رویه های لاپاراسکوپی که در زیر می خوانید، در بسیاری از جراحی های دیگر نیز به کار می روند:
- برداشتن و حذف اندام های دچار بیماری، مانند کیسه صفرا یا آپاندیس
- حذف یا ترمیم قسمت های معینی از روده بزرگ یا معده (سیستم گوارش)
- حذف یا ترمیم مثانه، میزنای یا حالب و کلیه ها (سیستم ادراری)
- حذف یا ترمیم اندام های تولید مثل زنان، مانند رحم و لوله های فالوپی
- بستن لوله های رحمی
- اهدای کلیه از یک فرد به دیگری
- روشهای کاهش وزن مانند اسلیو یا بای پس
- اصلاح فتق
- مشاهده کبد و پانکراس به منظور بررسی وجود تومورهای سرطانی
- مشاهده ی اندام های شکمی برای بررسی علائم بیماری هایی که تشخیص آن ها دشوار است (جراحی اکتشافی)
- مشاهده ی تومور در شکم
- بررسی منبع درد شکمی یا حذف بافت اسکار یا زخم
- جست و جوی منبع خونریزی داخلی یا خون مردگی (چنانچه بیمار فشار خون طبیعی داشته باشد).